Verheerlijking 2007
Hemelse pracht
Op iconen worden de heiligen afgebeeld in hun verheerlijkte toestand. Dat wil zeggen dat ze worden afgebeeld zoals ze op dit moment zijn, namelijk bij God in de hemelse, eeuwige wereld. De gezichten vertonen geen menselijk lijden, geen onvolkomenheden meer, ze zijn vernieuwd. Ook de kleding is verheerlijkt, zoals de kleding van Christus bij de Verheerlijking op de berg een licht uitstraalde, witter dan het witste wit. De conclusie is dat ook de materie deel heeft aan de verheerlijking.
Maar dan is het toch onmogelijk voor de iconenschilder om dat af te beelden? Want we kunnen niet weten hoe de verheerlijkte mens eruit ziet. Gelukkig is er de traditie ontstaan, die teruggaat op de evangelist Lukas die de Moeder Gods met Kind heeft geschilderd. Volgens deze traditie schildert men de gezichten met een belichting die van binnenuit lijkt te komen en de kleding als een mozaïek van hoekige vormen.
Het goud op de icoon duidt op het goddelijke licht. De gouden stralenkrans om het hoofd van de heilige wil zeggen dat hij deelheeft aan het goddelijke licht.